اعتقاد
به عدالت صحابه در قرن سوم و چهارم شکل گرفت و علمای اهل سنت خط قرمز خود
را عدالت صحابه قرار دادند، چون از اهل بیت عصمت و طهارت (علیهم السلام)
محروم بودند و خود را در حال غرق شدن مشاهده میکردند، زیرا روایات همه از
طریق صحابه نقل شده بود و اگر عدالت صحابه مخدوش میشد، راهی برای دستیابی
به اسلام نداشتند.